Over kerkblaadjes, respect en lentebloemen

Geachte kerkblaadjesbezorger,

In tijden van economische onzekerheid, het aanstaande einde van de wereld en uw zichtbaar afnemende gezondheid, is het heel begrijpelijk dat u houvast zoekt en vindt in religie. U bent niet meer de jongste en bezoekt waarschijnlijk al decennia lang de kerk, misschien zelfs meerdere keren per week. Ik heb daar veel respect voor. En dat u zich nog extra actief maakt om het woord van uw Heer te verspreiden door de kerkblaadjes in uw wijk te bezorgen is echt bewonderenswaardig. Dat u hierbij zo vol ambitie zit dat u mijn NEE-NEE sticker al zeven jaar stelselmatig negeert heb ik inmiddels op de koop toe genomen. Ik lach erom, en ach, u bent nu eenmaal fanatiek en wie weet lees ik het toch eens een keer, toch?

Vandaag had u wellicht de lente in uw bol. Of u was de draad gewoon even kwijt door die verwarrende zomertijd. Of was het omdat uw ronde er bijna op zat en dacht u vast aan de koffie met het koekje dat dadelijk voor u zou zijn? Hoe dan ook; bij het naderen van mijn brievenbus zag u daar ineens uw 'Verlossing'. Als in een roes, schreide u in een rechte lijn, zonder omwegen, naar de brievenbus om uw laatste blaadje kwijt te kunnen. En voor u het wist zat u achter uw welverdiende kopje koffie. Ik zag het gebeuren en ben er nog perplex door.

Waarschijnlijk vraagt u zich nu - de koffie is al op - nog steeds af hoe u ineens zo snel thuis was. Nou, waarde kerkblaadjesbezorger, laat mij u daaruit dan verlossen. Dat Jezus over water kon lopen was natuurlijk een wonder en nog handig ook, want hij liet geen voetsporen na. U echter, deed dat wel, toen u in een rechte lijn, zonder blikken of blozen, dwars door mijn voortuin liep, totaal blind voor de oprit die daar toch al jaren ligt.

Echt, ik begrijp dat het lopen u steeds moeilijker afgaat en dat de juiste weg vier extra meters van u vraagt. En ik heb respect voor uw inzet, toewijding en uw moeite. Maar uw geestelijk voorbeeld heeft u volgens mij toch echt geleerd om respect te tonen voor andermans bezittingen en voor al wat groeit en bloeit? Kunt u de volgende keer dan een beetje respect opbrengen voor mijn tuinafscheiding en voor mijn opbloeiende lenteperkjes?

Ik dank u vriendelijk!

Hoogachtend,


Die mevrouw van nummer 4, ja, die met die NEE-NEE sticker